بیماری های لثه، که به نام های پریودنتیت و ژنژیویت نیز شناخته می شوند، یکی از مشکلات شایع بهداشتی دندان هستند که می توانند بر سلامت کلی دهان و دندان تأثیر بگذارند. این مشکلات به دلیل التهاب و عفونت لثه ها ایجاد می شوند و در صورت عدم درمان به موقع، به مشکلات جدی تری مانند آسیب به ساختارهای حمایتی دندان و حتی از دست دادن دندان ها منجر می شوند. در این مقاله از مجله دندانپزشکی ارتودنیست، به بررسی علل، علائم، تشخیص، و درمان بیماری لثه می پردازیم.
✍دسترسی سریع
Toggleژنژیویت، ابتدایی ترین و خفیف ترین شکل مشکلات لثه است که به التهاب لثه ها بدون آسیب به بافت های عمیق تر دندان اشاره دارد. این عارضه معمولاً به دلیل تجمع پلاک دندانی روی دندان ها و لثه ها ایجاد می شود.
لثه های قرمز، متورم، و خونریزی کننده هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان از علائم ژنژیویت هستند.
ژنژیویت معمولاً با رعایت بهداشت دهان و دندان بهبود می یابد. مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان، و مراجعه منظم به دندانپزشک برای تمیز کردن دندان ها از پلاک های جمع شده می تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.
پریودنتیت، نوعی شدیدتر از بیماری لثه است که به التهاب و عفونت لثه ها و بافت های حمایتی دندان اشاره دارد. این بیماری می تواند به تخریب استخوان های حمایتی دندان و از دست دادن دندان ها منجر شود.
سایر مقالات 👈 خونریزی لثه
لثه های قرمز و متورم، خونریزی هنگام مسواک زدن، بوی بد دهان، دندان های متحرک یا فاصله دار و تغییر در موقعیت دندان ها از علائم پریودنتیت هستند.
درمان پریودنتیت شامل تمیز کردن عمیق دندان ها (جراحی پریودنتال)، استفاده از آنتی بیوتیک ها، و درمان های تخصصی دیگر به منظور کاهش التهاب و پیشگیری از تخریب بیشتر استخوان و بافت ها است.
پلاک دندانی، لایه ای نازک از باکتری ها و باقیمانده های غذایی است که بر روی دندان ها و لثه ها تشکیل می شود. عدم تمیز کردن مناسب دندان ها می تواند باعث تجمع پلاک و ایجاد التهاب در لثه ها شود.
سیگار کشیدن یکی از عوامل اصلی خطر برای مشکلات لثه است. نیکوتین موجود در سیگار می تواند به کاهش جریان خون به لثه ها و کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها منجر شود.
تغییرات هورمونی، مانند آن هایی که در دوران بارداری، قاعدگی، یا یائسگی اتفاق می افتند، می توانند در افزایش حساسیت لثه ها به التهاب آن ها نقش داشته باشند.
مشکلات سیستمیک مانند دیابت، که بر سطح قند خون تاثیر می گذارند، در افزایش خطر ابتلا به التهاب لثه و کاهش قدرت ترمیم طبیعی بدن موثر هستند.
رژیم غذایی کم فایده و فاقد ویتامین ها و مواد معدنی ضروری باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به ژنژیویت و پریودنتیت لثه می شود.
استفاده از نخ دندان و مسواک زدن دندان ها دو بار در روز با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید به منظور حذف پلاک دندانی و کاهش التهاب لثه ها ضروری است.
پالیشینگ و اسکیلینگ به منظور حذف پلاک و جرم های دندانی که نمی توانند با مسواک زدن از بین بروند، به کار می روند. این درمان ها به کاهش التهاب و پیشگیری از مشکلات جدی تر کمک می کنند.
در صورت وجود عفونت های باکتریایی، دندانپزشک ممکن است آنتی بیوتیک هایی را تجویز کند تا باکتری ها را از بین ببرد و التهاب را کاهش دهد. داروهای ضد التهاب نیز به کاهش التهاب و درد لثه ها کمک کنند و به بهبود وضعیت کلی دهان و دندان کمک کنند.
در موارد شدید پریودنتیت، ممکن است نیاز به جراحی پریودنتال برای حذف بافت های آسیب دیده و اصلاح آسیب های استخوانی وجود داشته باشد. همچنین در صورت تخریب استخوان های حمایتی دندان، پیوند استخوان به بازسازی و تقویت استخوان های آسیب دیده کمک می کند.
سایر مقالات 👈 جراحی لثه
رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه منظم به دندانپزشک، ترک عادت های نادرست و رعایت رژیم غذایی سالم به جلوگیری از مشکلات و بیماری های دهان و دندان ضروری هستند.
بیماری های لثه در اثر بیماری های سیستمیک، تجمع پلاک دندانی، رژیم غذایی ضعیف و رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان بروز می کنند. این بیماری با مصرف دارو، رعایت بهداشت و روش های جراحی قابل درمان هستند.
با مراجعه منظم به متخصص دندانپزشکی و رعایت بهداشت دهان و دندان می توانید از بروز بیماری لثه مانند ژنژیویت و پریودنتیت جلوگیری کنید.
سایر مقالات 👈 تخصص های دندانپزشکی
عوامل مختلفی مانند از جمله تجمع پلاک دندانی، سیگار کشیدن، تغییرات هورمونی، مشکلاتی مانند دیابت، و رژیم غذایی ضعیف باعث ایجاد بیماری های ژنژیویت و پریودنتیت می شوند.
پیشگیری از مشکلات لثه شامل رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه منظم به دندانپزشک، ترک عادات نادرست مانند سیگار کشیدن و مصرف تغذیه مناسب است.
علائم بیماری لثه شامل لثه های قرمز، متورم، و خونریزی کننده، بوی بد دهان، دندان های متحرک یا فاصله دار، و تغییر در موقعیت دندان ها است.
درمان مشکلات دهانی بسته به نوع بیماری متفاوت است و به طور شامل رعایت بهداشت دهان و دندان، جراحی و مصرف آنتی بیوتیک است.